داستان گنج بادآورده

در دوران سلطنت خسرو پرویز ساسانی، بین ایران و روم جنگی در گرفت که به پیروزی ایرانیان منجر شد. رومیان فردی بنام «هِرَقل» را به پادشاهی برگزیدند. وی از آن جا که پایتخت امپراطوری روم را در خطر سقوط می‌دید ، دستور داد همه خزائن جواهرات کشور را بر روی چهار کشتی بزرگ بار زده و از طریق دریا به بندر اسکندریه در مصر منتقل کنند تا اگر چنانچه پایتخت سقوط کند، این گنجینه گرانبهابه دست ایرانیها نیفتد. 

کشتی‌ها به راه افتادند اما مسافت زیادی از ساحل دور نشده بودند که باد مخالف وزیدن گرفت و هر چه ملاحان کوشیدند، نتوانستند کشتی‌ها را به سوی سواحل اسکندریه هدایت کنند. کشتی‌ها به جانب سواحل شرقی دریای مدیترانه که تحت سیطره شاهنشاهی ساسانی بود به حرکت درآمدند و سرانجام همه خزائن روم در اختیار ایرانیان قرار گرفت.

خسروپرویز محموله پربهای آن چهار کشتی را «گنج بادآورده» نام نهاد.  بعد از آن ماجرا به هر ثروت هنگفتی که بدون زحمت نصیب کسی گردد، «بادآورده» گفته می‌شود.