رفتار مردان سپاه خشایار شاه در برابر زنان یونانی

 یکی از راستینگی‌ها دیگر درباره‌ی گشایش یونان ارجی است که ایرانیان به زنان یونانیان گذاشتند و به پیروی از آیین دیرینشان به زنان کشور شکست خورده دست درازی ننمودند.

سربازان ایرانی در راه لشگر کشی به یونان، دست کم یک سال و به گفتاری بیش از یک سال از زن ‌های خود دور بودند و بیشتر آنها جوان به ‌شمار می‌آمدند و در دوره‌ای از زندگی به ‌سر ‌می ‌بردند که  مردان بشدت گراینده به زن می‌شود...

یکی از راستینگی‌ها دیگر درباره‌ی گشایش یونان ارجی است که ایرانیان به زنان یونانیان گذاشتند و به پیروی از آیین دیرینشان به زنان کشور شکست خورده دست درازی ننمودند.

سربازان ایرانی در راه لشگر کشی به یونان، دست کم یک سال و به گفتاری بیش از یک سال از زن ‌های خود دور بودند و بیشتر آنها جوان به ‌شمار می‌آمدند و در دوره‌ای از زندگی به ‌سر ‌می ‌بردند که  مردان بشدت گراینده به زن می‌شود.

زنهای یونان هم خوش اندام بودند و رخسار زیبایی داشتند، با اینهمه دیده نشده که یک افسر یا سرباز ایرانی به یک زن یونانی دست درازی کند. در سراسر روزمهانی که یونانیان پیرامون جنگ ‌های ایران و یونان نوشته‌اند، هتا یکبار هم دیده نمی‌شود که نوشته باشند که یک افسر یا سرباز ایرانی به یک زن یونانی دست درازی کرده باشد، چنانچه پیشتر هم نمارش نموده ام، در روال باستان، هنگامی که ارتش پیروز درون کشوری میشد همانسان که دارایی‌های مردمان شکست خورده را از آنِ خود می‌دانستند، زن ‌های آن شهروندان را نیز هم از آنِ خود می‌دانستند و آنها را نیز به تاراج می بردند.

 وانگهی ایرانیان زمانه هخامنشی آنقدر پیشرفته، با فرهنگ و پابسته به ارج نهی و بزرگ داشت زنان بودند، که هرگز به اندیشه تاخت و تاز به یک کشور به انگیزه دست یابی به زن‌ های مردمان شکست خورده نبودند.[1]

نکته‌ی دیگری که در همه کهن نگاری یونانی دیده می‌شود، نبود بدرفتاری و پرخاشگری شاهنشاهان هخامنشی در برابر دشمنانی بود که فرمان‌بری ‌می‌کردند. در همه چندی که خشایارشا در یونان به سر‌می‌برد هر کس را که ابراز فرمان برداری نمود می بخشید و هر افسر و سرباز که به درگاه وی و یا سپاه او  می‌آمد از هرگونه شکنجه و رنجشی درپناه بود که این خود نماینگر بزرگ منشی، روان آریایی، سرشت نیک و منش والای خشایارشا می باشد.

[1] کتاب تاریخ کتزیاس